Amijs en Amelis is het verhaal van een hechte vriendschap tussen twee jongens ten tijde van de Middeleeuwen. Ze zijn even oud en lijken erg veel op elkaar. Ze beleven verschillende avonturen, verliezen elkaar op een goed moment uit het oog en vinden elkaar weer terug. Samen beleven ze bizarre avonturen, nemen het voor elkaar op en zorgen voor elkaar.

Deze zorg gaat zo ver dat Amelis een dramatische daad moet verrichten om Amijs te genezen van zijn melaatsheid. Amijs kan alleen genezen als zijn wonden bestreken worden met bloed van de kinderen van Amelis, zo deelt een engel ’s nachts aan Amelis mee. Amelis moet zijn twee lieve spelende zoontjes (‘jong en knap, van drie jaar’) onthoofden. Maar hij doet het, en de behandeling met het jonge bloed werkt meteen. Een wonder: Amijs is genezen.

Een nog groter wonder: de volgende morgen zitten de zoontjes van Amelis weer vrolijk spelend in bed, met alleen maar een litteken in hun halsjes (‘alsof het een rode draad was’). Het eind van het verhaal is het mooist. De twee vrienden sterven eervol, in het leger van Karel de Grote. Ze krijgen een mooi graf, in twee verschillende kerken. Maar een dag later worden ze in één graf teruggevonden, naast elkaar.